May 30, 2016

தேவி



நான் ஓரு வயோதிகனாக
உன்னை பின தொடர்கிறேன்
மறக்க முடியாத அந்த
பாடலை நினைவூட்டுகிறது
பின்னல் அசைவு
சிறு வயதில்
தொலைத்த விளையாட்டு
பொருளை திருப்பி
தருவாய் நீ செல்லமே
வெகுதூரம் வந்துவிட்டேன்
இன்னும் பின்னல் மனதில்
அசைந்து கொண்டேயிருக்கிறது
எதுவுமே இல்லாவிட்டாலும்
இருப்பதுபோலவே தோற்றச்
செய்யும் என் அன்பு மாயா
என்மேல் கனிவு கொண்டு
இல்லாமல் செய்து விடு

No comments:

உலகம் ஒளிர்கிறது கவிதை,

கவிதை, பத்மா நகர் சாலையில் சென்றுகொண்டிருந்த போது பூச்செண்டு ஒன்றைப் பார்த்தேன் அவள் வீட்டு வாசலில் ந்ன்று யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருந்தாள் ...